دلگـــــــــــیر و خستـــــه وتنـــــــها و منتــــــظر

 

کـــــــــــز کــــــرده ام میــان آشــــــوب های دل

 

 تنهــــــــــا ســــــفر نـکن ای هستی ی بی قرار

 

بـا خــــود ببــــــــر بـــریده نفـــس های منـــتظــر

 

شــورت سرم را برده اســــــت پــــــــــــر شـــــرر

 

شــــیرین نمی شود بــی تـــو کـــام های منتــظر

 

بــــی تـــو هــــوای هوس تـــلخ است مثـل صــــبر

 

صــــبرم کشـــــــــــیده تـــــیغ به تپش های مـــنتظر

 

روحـــم رهــــــــا نمــی شود از انـــــدوه پــــــــر مـلال

 

عـــــــادت نــــــــکرده اســـت به تـــمنــــــــا ٬ منــتظر!