گذری کوتاه بر کامپیوترهای یکپارچه یاAll in One (بخش اول)
یکی برای همه
محدودیت اصلی All in One ها تنها در کارایی سخت افزاری آنها در مقایسه با دسک تاپ ها خلاصه نمی شوند. مهم ترین مشکل سیستم های یکپارچه همانند لب تاپ ها ارتقای قطعات سخت افزاری آنهاست. حتما برای شما هم آمده که گه گاه نیاز به ارتقای کارت گرافیک یا رم یا هارد و یا حتی تعویض مادربرد و پردازنده شوید. خب این همان اصلی ترین پاشنه آشیل سیستم های یکپارچه است. این روزها با پیشرفت سریع نرم افزارهای گرافیکی و رشد نیاز گرافیکی بازی های کامپیوتری تعویض این قطعات در بازه های نه چندان طولانی همیشه مورد نیاز است در حالی که All in One انتخاب های زیادی برای ارتقای قطعاتشان ندارند و این یعنی اگر عمر سیستم های All in One را برای یک کاربر حرفه ای نهایتا دو سال فرض کنیم دسک تاپ های مشابه با ارتقای قطعات حداقل یک تا دو سال بیشتر عمر می کنند. اما بگذارید کمی هم به نیمه پر داستان نگاه کنیم. اگر برای چند لحظه همه این ایرادها را فراموش کنیم یک مانیتور بزرگ لمسی با امکاناتی اضافه آن هم بدون کیسه ای بزرگ دردسرساز چندان هم بد به نظر نمی رسد. مهمتر از همه تمامی قطعات روی هم هستند یعنی نیازی به اسپیکر یا وب کم و کارت خوان و دیگر قطعات جانبی وجود ندارد. از این طرف هم نیازی به جست و جو برای یافتن برندهای قابل اعتماد قطعات با گارانتی معتبر نیست. در مقام مقایسه با دسک تاپ های متعارف باید اشاره کرد که All in One دردسر کمتری دارند و نصب و راه اندازی این سیستم ها آسان است یعنی دیگر خبری از گم شدن میان انبوه سیم های گوناگون نیست.